Rogol Dalam Perkahwinan Perlu Diiktiraf di bawah Undang-Undang sebagai Jenayah
Dalam wacana ini, kami ingin mengetengahkan isu berdasarkan undang-undang, fakta, dan realiti hidup isteri – isteri. Dalam menangani isu persetujuan dan rogol dalam perkahwinan, ia harus dibezakan daripada peruntukan undang-undang sedia ada lain yang juga berkaitan dengan persetujuan. Peruntukan tersebut tidak digubal dan dilaksanakan untuk tujuan menangani persetujuan berkaitan rogol dalam perkahwinan. Menggabungkan ini dengan undang-undang yang menangani ketidaksempurnaan perkahwinan, perkahwinan kanak-kanak, keupayaan mental untuk bersetuju dalam perkahwinan, perzinaan dan godaan perkahwinan hanya akan menjejaskan isu rogol perkahwinan sama sekali. Tafsiran yang lemah terhadap undang-undang semasa dan ketidakupayaan untuk memahami punca dalam mendesak untuk menghapuskan pengecualian kepada rogol dalam perkahwinan membahayakan ramai wanita yang pernah mengalami dan masih mengalami rogol dalam perkahwinan. Sudah tiba masanya untuk kita mengiktiraf isteri sebagai manusia yang juga bermaruah, bukan hanya seorang pelayan seks kepada suami yang mempunyai akses mutlak kepada tubuh mereka, tanpa mengira persetujuan atau perasaan mereka.
Apakah itu rogol dalam perkahwinan?
Rogol dalam perkahwinan biasanya berlaku apabila permintaan seks dilakukan melalui ugutan, ancaman, paksaan, atau dalam sebarang situasi di mana unsur persetujuan tidak boleh berlaku atau terjadi. Tujuan utama dalam mendesak penghapusan pengecualian kepada rogol dalam perkahwinan di bawah kanun keseksaan adalah semata-mata untuk melindungi dan memberikan tebus rugi undang-undang bagi isteri yang telah dikenakan keganasan atau/dan paksaan terhadap mereka, oleh suami mereka, untuk melakukan hubungan seksual atau mana-mana keseronokan seksual bersama isteri. Tidak mengiktiraf kejadian-kejadian yang berlaku dalam rumah tangga kita adalah memalukan dan menunjukkan betapa terpisahnya sesetengah orang daripada realiti kehidupan wanita.
Jika suami menggunakan kekerasan untuk menolak isterinya ke atas katil, dan melakukan persetubuhan dengannya sementara si isteri menutup mukanya dengan bantal, menangis teresak-esak, dalam keadaan merasa dirinya dicabul dan tidak berdaya, bukankah itu rogol? Ini hanyalah satu daripada banyak cerita yang berjaya diketengahkan oleh isteri-isteri, dalam mencari bantuan. Inilah realiti yang dihadapi oleh ramai isteri. Hakikatnya, cerita dongeng kita tidak sama dengan realiti mereka. Jika kita mendengar dengan teliti, tidak sukar untuk mendengar suara-suara perempuan bergema melalui perundangan yang dicadangkan ini. Mengapa kita menafikan pengalaman mereka dengan menolak usaha untuk melindungi isteri-isteri ini di bawah undang-undang?
Artikel yang bertajuk Mengapa Rogol Dalam Perkahwinan Tidak Selaras Dengan Peruntukan Undang-undang Perkahwinan? Yang telah ditulis oleh WAFIQ menyatakan;
“Ingin diingatkan bahawa dalam semua kes jenayah, di mana beban pembuktian mestilah di luar keraguan munasabah, ia memerlukan tahap imaginasi akrobatik untuk menganggap apa yang perlu dilakukan oleh pasukan pendakwa untuk mendapatkan sabitan ke atas suami yang melakukan hubungan seks dengan isterinya tanpa persetujuannya. Perlu diingat pada ketika ini, bahawa ini bukanlah kes serangan seksual yang menyebabkan kemudaratan fizikal, tetapi sebaliknya ia merupakan situasi di mana isteri atas apa-apa sebab perlu, seperti yang pernah dinyatakan oleh Lady Hillingdon, ‘berbaring dan fikirkan England’.
Isteri bukanlah objek dan tidak boleh dianggap sebagai objek atau hamba seks. Ironinya, apabila sebuah pertubuhan yang mendakwa mereka menegakkan Islam, menggunakan pepatah sebegitu yang melihat isteri tidak lebih baik daripada hamba seks untuk membenarkan tindakan memaksa isteri melakukan persetubuhan atas dasar perkahwinan. Anggapan bahawa wanita yang sudah berkahwin telah memberikan persetujuannya untuk persetubuhan perkahwinan melalui akad nikah, dan persetujuan itu tidak boleh kemudiannya dibatalkan kerana perkahwinan adalah untuk seumur hidup, adalah tidak berperikemanusiaan, dan cara yang tidak berperikemanusiaan untuk melihat nilai seorang isteri secara perkahwinan. Kekurangan persetujuan terhadap perbuatan seksual adalah intipati rogol, walaupun ia di antara suami dan isteri. Oleh itu, tidak sepatutnya ada konsep seperti persetujuan yang tidak boleh ditarik balik, yang melucutkan autonomi badan seseorang. Isteri jangan disuruh tutup mata dan terima sahaja. Cara berfikir yang disarankan ini tidak membawa atau mencerminkan nilai-nilai sakinah, mawaddah, dan warahmah sebagaimana yang didakwahkan oleh Islam.
Kedudukan Undang-Undang Malaysia mengenai Rogol Dalam Perkahwinan
Dalam menangani isu di atas di bawah konteks undang-undang Malaysia, hubungan seksual hanya eksklusif antara pasangan tetapi ia tidak mutlak. Apakah maksud ini? Ini bermakna sejauh mana hak dan keseronokan hubungan seksual antara pasangan ditentukan oleh undang-undang. Unsur keganasan atau kekerasan dalam perkahwinan telah lama diketahui salah dan dilarang di bawah undang-undang kita sekarang dan di bawah prinsip Islam kita dalam menguruskan perkahwinan atau rumah tangga. Perkembangan undang-undang telah berlaku di Malaysia, dalam memastikan had hak untuk hubungan seksual antara pasangan tidak mencapai hak untuk menyebabkan kemudaratan atau kecederaan atau menggunakan kekerasan terhadap isteri; iaitu Akta Keganasan Rumah Tangga, Kanun Keseksaan &, dsb.
Walau bagaimanapun, berkenaan dengan rogol perkahwinan, pengecualian di bawah Seksyen 375 Kanun Keseksaan menyatakan bahawa: “Persetubuhan oleh seorang lelaki dengan isterinya dengan perkahwinan sah di bawah mana-mana undang-undang bertulis pada masa itu berkuatkuasa, atau diiktiraf dalam Persekutuan sebagai sah, bukanlah rogol”. Sementara itu, Seksyen 375A Kanun Keseksaan menyatakan: “Mana-mana lelaki dalam satu perkahwinan yang sah menyebabkan kecederaan atau ketakutan kematian akan kematian atau kecederaan kepada isterinya atau mana-mana orang lain untuk mengadakan persetubuhan dengan isterinya hendaklah diseksa dengan penjara selama tempoh yang boleh sampai lima tahun”. Jadi, apa sebenarnya yang berlaku apabila suami memaksa isteri? Semua ini bermakna ia tidak menjadi jenayah bagi seorang suami merogol isteri melainkan jika suami mendatangkan kecederaan ketika berniat untuk melakukan persetubuhan. Tetapi rogol boleh berlaku tanpa rasa sakit atau takut dicederakan – contohnya melalui mabuk atau bentuk paksaan lain. Peruntukan ini tidak mencukupi dalam mengiktiraf rogol dalam perkahwinan dan juga gagal untuk mengiktiraf bahawa rogol pada asasnya adalah mengenai ketiadaan persetujuan dan bukannya menyebabkan kecederaan.
Kami ingin menyebut secara ringkas bahawa Seksyen 70(a), 70(b), dan Seksyen 71 Akta Membaharui Undang-undang (Perkahwinan dan Perceraian) 1976, tidak, dalam apa cara sekalipun, menggambarkan bahawa seorang isteri mempunyai kewajipan untuk menawarkan hubungan seksual secara mutlak dengan suaminya. Untuk mentafsir undang-undang sedemikian adalah tidak masuk akal. Undang-undang semasa hanya menawarkan jalan keluar bagi mereka yang tidak berkemampuan atau di luar kehendak mereka, enggan melakukan hubungan seksual. Oleh itu, undang-undang hanya mengesahkan bahawa hubungan seksual antara pasangan sentiasa eksklusif tetapi tidak pernah dijadikan mutlak. Sewajarnya, undang-undang ini hanya menunjukkan bahawa tiada apa-apa dalam undang-undang kita yang menyatakan, membenarkan atau menawarkan kekerasan atau keganasan sebagai penyelesaian untuk melangsungkan perkahwinan atau melakukan hubungan seksual dan hak ini tidak dijadikan kewajipan mutlak. Malangnya, undang-undang semasa juga tidak melindungi isteri-isteri yang mengalami keganasan, paksaan, dan paksaan untuk kesenangan seksual suami mereka.
Rogol Dalam Perkahwinan sukar dibuktikan – mitos!
Dakwaan bahawa rogol perkahwinan sukar dibuktikan adalah hanya hipotesis, bukan berasaskan bukti. Rogol perkahwinan harus disiasat oleh polis dan dilayan sama rata di bawah undang-undang dengan standard dan undang-undang prosedur yang sama yang diperlukan untuk sebarang kes rogol. Setiap kes harus dibicarakan berdasarkan bukti, saksi, laporan perubatan, dan pendapat pakar. Secara saintifiknya, sepatutnya tiada beza koyakan selaput dara, ada air mani, atau ada kesan melecet pada mana-mana wanita yang dirogol dan mana-mana isteri yang dirogol, cuma bezanya yang lain sudah berkahwin. Dalam kes Che Sufian lwn PP, mahkamah telah mengambil kira kenyataan pakar perubatan dalam kes itu. Mahkamah menyatakan bahawa pakar perubatan itu juga telah bercakap tentang “melecet”. Dia menyifatkan lelasan sebagai “apabila lapisan kulit luar telah dibuang secara paksa atau disebabkan oleh trauma”. Menurutnya, lelasan boleh datang dengan pendarahan. Lecet adalah luka atau “luka” dan boleh menyebabkan pendarahan.
Biasanya, persetubuhan suka sama suka tidak akan menyebabkan kesan melecet. Walaubagaimanapun, jika persetubuhan dilakukan secara paksa, ia boleh menyebabkan kesan melecet. Mahkamah boleh menentukan sama ada hubungan seksual berlaku secara paksa atau tanpa persetujuan berpandukan bukti dan pendapat pakar. Bukti saintifik akan menunjukkan bahawa seorang wanita telah melalui hubungan seks yang tidak diingini. Perkara yang sama berlaku kepada isteri yang dirogol. Pasukan pendakwaan, dalam membuktikan rogol dalam perkahwinan pastinya tidak memerlukan sebarang tahap imaginasi akrobatik, kerana Pendakwa Raya & Timbalan Pendakwa Raya kita yang terpelajar, adalah terlatih dan berpengalaman dalam mengendalikan kes rogol. Selain itu, kemudahan atau kesukaran untuk membuktikan jenayah tertentu secara fakta bukanlah syarat dalam menjadikan jenayah itu sebagai kesalahan di sisi undang-undang. Sebaliknya, apa yang penting ialah sejauh mana salah atau bahaya jenayah itu. Mengatakan rogol dalam perkahwinan sukar dibuktikan dan tidak praktikal, sama seperti mengatakan kes rogol sukar dibuktikan dan juga tidak praktikal, tetapi kita masih mengiktiraf rogol sebagai satu kesalahan di bawah undang-undang kita, bukan? Bukankah terdapat banyak kes rogol yang berjaya dibuktikan? Rogol dalam perkahwinan tidak sukar untuk dibuktikan.
Dengan itu, jika kita terus tidak mengiktiraf rogol perkahwinan sebagai satu kesalahan jenayah, kita akan terus menafikan keganasan dan trauma yang dihadapi ramai wanita. Kita enggan memberikan tebus rugi dan keadilan yang sepatutnya mereka terima. Kita harus berhenti menafikan pengalaman mereka dengan menjustifikasikan seks sebagai satu tanggungjawab. Sisters in Islam menyokong pindaan untuk menghapuskan pengecualian kepada rogol perkahwinan di bawah Kanun Keseksaan, dengan segera.
-Artikel Tamat-